zaterdag 5 januari 2013
Het rijexamen...
Theorie was gelukkig al binnen. Evenals de tussentijdse toets, ook al ging deze niet helemaal zoals ik hoopte. De les van te voren, ging super. De toets, best wel slecht. De examinator, die er toen bij zat, was niet bepaald gezellig. Hij liet me een zelf reflectie formulier invullen, en vond dat ik overal een 4 bij moest zetten. Daar was ik het niet mee eens. Deze keer ging het niet goed, maar dat kwam vooral door de zenuwen. Ik kan wel rijden hoor! Ik kreeg uiteindelijk wel de vrijstelling voor de bijzondere verrichtingen, maar vooral omdat ik 'dan genoeg tijd zou hebben voor de rest'. Wat gemeen! Ik besloot, zoals mijn opa het zo mooi zegt, ze een poepie te laten ruiken, op het examen. En dat is wat ik heb gedaan.
Met de zenuwen viel het gelukkig mee. Ik was een stuk minder zenuwachtig, en zelfverzekerder dan bij de toets. Weken van tevoren, was ik angstig, maar op de dag zelf, eigenlijk het moment dat ik in de auto stapte, werd ik rustig. Ik kan dit! zei ik tegen mezelf. Het enige wat ik hoefde te doen, was de anderen dit te laten zien.
Velen zeiden tegen mij: 'Het maakt niet uit, bijna niemand slaagt de eerste keer.' De les die ik vlak voor het examen had, ging niet zo goed. Maar je weet wat ze zeggen, als de generale repetitie niet goed gaat, gaat het 'echte' wel goed. En zo was het ook. Mijn examinator was een vrouw. (examinatrice?) Ik had van te voren gehoord dat je bij vrouwen altijd zakt. Wat een stom vooroordeel. De vrouw die ik had, was super gezellig, en kletste de hele tijd tegen mij, en tegen mij rijinstructeur, die achterin zat. Daar was ik overigens wel blij mee, want als ze de hele tijd alleen tegen mij zou hebben gekletst, zou dat me misschien afleiden. Maar dat was dus niet het geval.
Ik vergat één keer mijn richting aan te geven, maar verder ging het prima. Ik had er een redelijk goed gevoel over, maar je wist het natuurlijk nooit. Totdat we terug naar binnen liepen, de vrouw ging staan, en mij een hand gaf. 'Gefeliciteerd met je rijbewijs!'
Ik was zo blij! Ik geloof dat ik buiten zelf nog half heb staan dansen. (Toen ik eenmaal thuis was, wilde je me helemaal niet zien) Gelijk iedereen berichtjes gestuurd, taart in huis gehaald, en de familie gebeld. Nu nog maar wachten tot ik 18 ben, en dan mag ik de weg op! :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Profile
- Mariska
- Dit is een blog van een meisje van 18, genaamd Mariska. Over fashion, fotografie, boeken, muziek en nog veel meer! Follow me, if you like?
Bloglovin
1 reacties:
Gefeliciteerd met je slagen van je examen! Ik was er ook van de eerste keer door met mijn theorie, maar mijn praktijk heb ik ook twee keer moeten doen.De eerste keer gewoon doordat ik niet meer wist hoe ik mijn manoeuvres moest doen, black out gewoon door de stress.
Een reactie posten