vrijdag 14 december 2012
De drieling..
Nee dit blogje gaat niet over dit kindertelevisieprogramma.
Je zit in de bus, en je ziet iemand die je van vroeger kent. Een jongen die je al een tijdje niet hebt gesproken. Hij was altijd heel erg spontaan en gezellig om mee om te gaan. Zou hij me nog kennen? Zodra hij je ziet, zwaait hij en komt hij naast je zitten. Jullie beginnen gezellig te kletsen, net zoals vroeger. Na 40 minuten ben je op de plaats van bestemming. Jammer, je had nog wel even door willen kletsen. Maar je zult hem vast nog wel vaker zien in de bus.
De volgende dag ben je te vroeg bij het station. Balen, je moet wachten.. Maar wacht eens, daar komt de jongen van gisteren aan. Je zwaait naar hem, en je wacht op een reactie. Alleen.. die komt niet. Jullie kijken elkaar aan, maar in zijn ogen is totaal geen blik van herkenning te zien. Wat is dat nou? In de bus zitten jullie toevallig naast elkaar. Nog steeds heeft hij geen idee wie je bent.. Je laat het er maar bij zitten.
Na een lange, vermoeiende dag op school, is het eindelijk vrijdagmiddag. Weekend! Je gaat vanavond lekker stappen met wat vriendinnen. Zodra je de kroeg in loopt, merk je al dat de sfeer er niet echt geweldig is. Er is een vechtpartij gaande. Jullie willen al weglopen, maar toch probeer je stiekem nog even te kijken wie er aan het vechten is. Misschien ken je diegene wel? Als je het uiteindelijk kunt zien, kijk je verbaasd op. Het is de jongen van de bus! Hij ziet bovenop een andere jongen, en hij slaat hem in zijn gezicht. Je snapt echt niet wat er aan de hand is. Hij was toch altijd zo aardig? De jongen die jij kent, zou nooit iemand in elkaar slaan.
Maandagochtend, stap jij weer in de bus. Het was een raar weekend. Als je in de bus stapt, zie je die jongen weer. Hij zwaait naar je, en gebaart dat je naast hem moet komen zitten. Dat doe je ook, maar je vraagt natuurlijk wel wat er aan de hand is. Hij lijkt niet te weten waar je het over hebt. Vrijdag was hij de hele dag ziek, en is hij nergens heen geweest.
Wanneer je uit de bus stapt, zie je de-jongen-van-de-bus lopen. He, maar je zat daar toch net naast? Je kijkt de andere kant op. Daar staat iemand nogal luid te bellen met zijn telefoon. Het is dezelfde jongen! Net als je begint te denken dat je gestoord aan het worden bent, stapt de jongen uit waar je net naast zat. Hij zegt doei tegen je, en loopt naar de jongen met de telefoon. Als 2 druppels water lijken ze op elkaar. Eindelijk begint het kwartje te vallen. Ze lopen met zijn tweeën verder, richting jongen nummer 3. Dan staan ze alledrie naast elkaar. Je ziet het niet dubbel, ze zijn echt met zijn drieën. Het is een drieling! Had ik dat nou maar geweten..
De volgende dag ben je te vroeg bij het station. Balen, je moet wachten.. Maar wacht eens, daar komt de jongen van gisteren aan. Je zwaait naar hem, en je wacht op een reactie. Alleen.. die komt niet. Jullie kijken elkaar aan, maar in zijn ogen is totaal geen blik van herkenning te zien. Wat is dat nou? In de bus zitten jullie toevallig naast elkaar. Nog steeds heeft hij geen idee wie je bent.. Je laat het er maar bij zitten.
Na een lange, vermoeiende dag op school, is het eindelijk vrijdagmiddag. Weekend! Je gaat vanavond lekker stappen met wat vriendinnen. Zodra je de kroeg in loopt, merk je al dat de sfeer er niet echt geweldig is. Er is een vechtpartij gaande. Jullie willen al weglopen, maar toch probeer je stiekem nog even te kijken wie er aan het vechten is. Misschien ken je diegene wel? Als je het uiteindelijk kunt zien, kijk je verbaasd op. Het is de jongen van de bus! Hij ziet bovenop een andere jongen, en hij slaat hem in zijn gezicht. Je snapt echt niet wat er aan de hand is. Hij was toch altijd zo aardig? De jongen die jij kent, zou nooit iemand in elkaar slaan.
Maandagochtend, stap jij weer in de bus. Het was een raar weekend. Als je in de bus stapt, zie je die jongen weer. Hij zwaait naar je, en gebaart dat je naast hem moet komen zitten. Dat doe je ook, maar je vraagt natuurlijk wel wat er aan de hand is. Hij lijkt niet te weten waar je het over hebt. Vrijdag was hij de hele dag ziek, en is hij nergens heen geweest.
Wanneer je uit de bus stapt, zie je de-jongen-van-de-bus lopen. He, maar je zat daar toch net naast? Je kijkt de andere kant op. Daar staat iemand nogal luid te bellen met zijn telefoon. Het is dezelfde jongen! Net als je begint te denken dat je gestoord aan het worden bent, stapt de jongen uit waar je net naast zat. Hij zegt doei tegen je, en loopt naar de jongen met de telefoon. Als 2 druppels water lijken ze op elkaar. Eindelijk begint het kwartje te vallen. Ze lopen met zijn tweeën verder, richting jongen nummer 3. Dan staan ze alledrie naast elkaar. Je ziet het niet dubbel, ze zijn echt met zijn drieën. Het is een drieling! Had ik dat nou maar geweten..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Profile
- Mariska
- Dit is een blog van een meisje van 18, genaamd Mariska. Over fashion, fotografie, boeken, muziek en nog veel meer! Follow me, if you like?
Blog Archive
- 2013 (60)
-
2012
(203)
-
december(18)
- Wat er gebeurt, wanneer iemand iets in de brievenb...
- Movie time 3
- White Christmas
- Movie time 2
- Ik wens al mijn lieve lezers
- Movie Time!
- Once upon a time..
- Het kerstpakket..
- Wanneer jij een samenvatting hebt gemaakt..
- Dag 86 t/m 103
- De drieling..
- I Lush You!
- Wanna see my room?
- Sinterklaas VS Santa Claus
- Hulp gevraagd!
- Lieve Sint, en Lieve piet
- De geboorte van Billy
- Remember November
- november(33)
- oktober(11)
- september(7)
- augustus(8)
- juli(12)
- juni(16)
- mei(27)
- april(17)
- maart(25)
- februari(21)
- januari(8)
-
december(18)
- 2011 (34)
Mogelijk gemaakt door Blogger.
Labels
- Foto's (41)
- Persoonlijk (24)
- Films (17)
- Reviews (11)
- Boeken (10)
- How to (8)
- Fashion (6)
- Koken en bakken (2)
2 reacties:
Pannekoek!
Dit is fictie hoor
Een reactie posten