Blosses

Waarom een irritatiemomentje? Nou, omdat het soms heel erg leuk is om je aan verschillende dingen te ergeren! Dit keer: De bus

#irritatiemomentje De bus is te vroeg
10 minuten voordat je bus vertrekt, vertrek jij van huis. Je loopt weg, en je kijkt tegen de weg aan waar jouw bus over 10 minuten weg zal rijden. Je kijkt vooruit, en.. je ziet hem al gaan! Wachten bij de halte doet ie niet, dus jij bent de pineut. Rennen heeft ook geen zin meer; je hebt je bus gemist.

#irritatiemomentje: De bus is te laat
Je bent een kwartier van te voren van huis vertrokken, omdat de dag ervoor je bus 10 minuten te vroeg weg reed, en jij hem had gemist. Zucht. Dan maar weer wat eerder vertrekken. Je bent zo'n 13 minuten te vroeg bij de halte, en het is ijskoud. Het regent en je staat natuurlijk bij een bushalte zonder hokje. Die bus mag wel snel komen! Om de 5 minuten kijk je op je horloge. Op de tijd dat de bus bij de halte moet zijn, is hij er nog niet. Hij zal zo wel komen, denk je. 5 minuten later is hij er nog niet. Net voordat je besluit weg te lopen, omdat je verwacht dat de bus ditmaal een kwartier te vroeg was gegaam, zie je hem aan komen rijden. Even later zit je lekker in de bus, maar je bent wel helemaal doorweekt. En je komt ook nog eens te laat op school, met de slechtste smoes: 'ja, de bus was te laat.' En nee, er is niemand die je gelooft.

#irritatiemomentje: De bus zit vol
Je hebt net je nieuwe schoenen aan, met 10 cm. hoge hakken. Oh, daar komt de bus, kunnen we lekker even zitten. Wanneer de bus voor je neus stopt, zakt de moed in je nieuwe schoenen. Hij zit helemaal vol. Je zult dus moeten blijven staan. Zucht. Je plakt jezelf half tegen de voorruit (wat eigenlijk niet mag, maar zo vol zit de bus dus) en je kijk om je heen. Helemaal achterin zie je een bank die voor 5 personen is. En.. er zit maar één iemand op! Dit meisje zit in het midden van de bank, en heeft al haar spullen om zich heen gedrapeerd. Denk maar niet dat ze aan de kant gaat..

#irritatiemomentje: De bus is leeg
Je bus vertrekt vanaf het station, en er staan maar zo'n 5 mensen te wachten. Dat is mooi, heb je tenminste geen last van mensen die naast je gaan zitten. Je stapt in, en zoekt een plekje uit bij de verwarming. Zal ik m'n tas naast me zetten? denk je dan. Je besluit het niet te doen, omdat de kans toch vrij klein is dat er iemand naast je komt. Je zet je tas op de grond en pakt het boek dat je vanmiddag uit moet hebben voor school. En precies op dat moment, komt er iemand naast je zitten. Overal is nog plek, maar nee, deze persoon wilde perse hier. Minachtend kijkt ze naar het boek dat je aan het lezen bent. Ze perst zich helemaal tegen je aan, want ze is zo dik dat ze niet op haar deel van het bankje past. Daar gaat je rustige busreisje. Als je uiteindelijk bij de halte bent waar je uit moet stappen, doet ze geen aanstalten om op te staan of überhaupt aan de kant te gaan, en zul je je langs haar moeten wringen. Waarbij je natuurlijk weer een boel boze blikken van haar krijgt. Want waarom ben jij zo vreselijk asociaal dat jij er nu uit moet?

Zucht.. Het is toch wat, die bussen.